Աղոթքից առաջ անհրաժեշտ է հիշել մեր ոչնչությունը և սգալ մեղքերի համար, դա փրկարար է անմահ հոգու համար:
Սակայն ով չափազանց ողբա իր պղծության համար և, հետևաբար, չհուսա Աստծո ողորմության վրա, այնպիսինին, իբր բարի պատրվակով, դևերը կարող են ենթարկել ծայրագույն տխրության և անհուսության առ Աստված, մինչև իսկ, հասցնելով ինքնասպանության:
Դևերի այսպիսի հարձակումը պետք է ետ մղել՝ ասելով. «Հենց այսպիսի մեղավորի համար, ինչպիսին ես եմ, Տեր Աստված իջավ երկնքից երկիր և խաչի մահը կրեց բոլորի և հատկապես իմ համար»:
«Վանական ուսմունք» գրքից
«Սուրբ Հարության Տաճար»-ի ՖԲ էջից